W latach, które poprzedzały wybuch wielkiej wojny można było dostrzec wzmożoną walkę kobiet o równouprawnienie. Zapoczątkowanie chęci wyzwolenia się spod zależności mężczyzn rozwinęło się pod koniec XVIII w., kiedy to kobiety chcąc oderwać się od wykonywania prac domowych i wychowywania dzieci zaskoczyły płeć przeciwną. Cała walka o emancypację nie polegała jedynie na zdobyciu dostępu do wyższego wykształcenia, zmian w prawie rodzinnym oraz równouprawnieniu ekonomicznym. Najtrudniejszą do osiągnięcia rzeczą przez emancypantki było uzyskanie praw wyborczych. Najwcześniej kobiety uzyskały dostęp do wyższych uczelni, i tak poznajemy pierwszą kobietę z tytułem profesora, czyli Marię Skłodowską- Curie. Po długiej walce o prawa wyborcze sufrażystki odnosiły sukcesy. Pierwszym terytorium, w którym wprowadzono prawa wyborcze było Wyoming (1869r.), następnie dokonano tego w Nowej Zelandii. W Polsce kobietom przyznano prawa wyborcze dopiero po odzyskaniu niepodległości w 1918r. Jeśli chodzi o działania niepodległościowe w czasie na przykład powstania listopadowego to zaangażowało się w nie wiele kobiet, zajmowały się głównie opieką nad rannymi, łącznością, transportem ale najodważniejsze z nich brały bezpośredni udział w powstaniu, jedną z najbardziej znanych walczących kobiet była Emilia Plater. Największym przełomem w historii dla kobiet okazała się właśnie pierwsza wojna światowa. Na skutek masowego poboru mężczyzn na front kobiety musiały stać się bardziej samowystarczalne. Z powodu braku pracującej do tej pory płci męskiej kobiety musiały zajmować stanowiska w fabrykach, przez co uzyskały niezależność finansową. Po zakończeniu wojny kobiety nie powróciły do swoich dziewiętnastowiecznych ról, wręcz przeciwnie dzięki otrzymanym prawom miały większe możliwości, z których zamierzały korzystać.
Źródła: https://i.wpimg.pl/…/1553450841--13732724…/emilia-plater.jpg https://historia.org.pl/…/2012/03/Maria-Sklodowska-Curie.jpg "Śladami przeszłości"
Comments